“Ιστοριογράφημα στο Αιγαίο”
Ένα φωτογραφικό και κινηματογραφικό ταξίδι αφηγήσεων και λαογραφίας μέσα από τον φακό του Κωνσταντίνου και Πέτρου Σοφικίτη
ΟΔΟΙΠΟΡΙΚΟ
Δημιουργώντας ένα μοναδικό βιβλίο 70-80 σελίδων και μια σειρά επεισοδίων, με στόχο την τεκμηρίωση των κατοικημένων νησιών του Αιγαίου μέσα από φωτογραφίες και βίντεο από τον Κωνσταντίνο και τον Πέτρο Σοφικίτη
ΠΟΡΤΡΑΙΤΑ
ΜΙΧΑΛΗΣ & ΣΟΦΙΑ ΚΡΙΜΙΤΖΑ
Καθώς εκείνος παίζει στο μπουζούκι του, μέσα από το σπιτάκι τους στην Μουτσούνα ακούγεται το λάδι στο τηγάνι της που χορεύει τις πατάτες. Παντρεύτηκαν στο χωριό και έμειναν δίπλα στους γονείς τους για να μπορέσουν να ζήσουν απ’ τη γη και τα ζώα.
ΠΑΠΑ ΓΙΑΝΝΗΣ
Όλη η ζωή του Παππαγιάννη είναι «χτισμένη» στον τόπο όπου βρήκαν διαφυγή από τους Σαρακηνούς τον 7ο αιώνα μ.Χ. οι κάτοικοι της αρχαίας Βρουκούντας. Εκείνων τα χέρια έχτισαν τον περίτεχνο ναό που μέχρι και σήμερα ο ίδιος λειτουργεί τους ελάχιστους κατοίκους της Ολύμπου. «Στην Όλυμπο γεννήθηκα και από εδώ θα αποδημήσω». Όταν στα 52 του χειροτονήθηκε, δέθηκε σώμα και πνεύμα με την ιδιαίτερη πατρίδα του για δεύτερη φορά.
ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΑΝΑΚΗΣ
Γεννημένος την ημέρα του Πανορμίτη εν έτη 1924, ο Γιώργος Κανάκης είχε πάντα την Όλυμπο για μόνιμη κατοικία του. Σ’ αυτή γεννήθηκε, ανάμεσα σε 5 αδέρφια, και σ’ αυτή σκοπεύει να αποθάνει.
ΜΑΝΩΛΗΣ ΚΑΜΠΟΣΟΣ
Φτάνουμε στο ζεστό σπιτικό από τα οποία θεμέλια έχουν περάσει 5 γενιές Καμπόσων. ‘Οταν έτριζαν ρώταγε η γιαγιά, «ασκήσεις κάνουν από πάνω, Τούρκοι ήρθαν;»
ΘΑΝΑΣΗΣ ΚΑΡΑΝΑΣΤΑΣΗΣ
Στα 77 του σήμερα, επιδιώκει ακόμη την επαφή με τους ανθρώπους καθημερινά, την αφορμή για διάλογο. «Η επικοινωνία ήταν πάντοτε αυτό που επιθυμούσα, είτε ως ξεναγός, είτε μέσω της γραφής μου και του ραδιοφώνου.»
ΚΥΡ ΜΑΡΚΟΣ
Ο κυρ Μάρκος από τα οκτώ του χρόνια θυμάται να είναι στα βουνά και να προσέχει τα ζώα. Στα δεκαπέντε του, όμως, πάει για πρώτη φορά στην Αθήνα για να δουλέψει σε καφενείο. Από τότε μέχρι και σήμερα εργάστηκε στα ιστορικότερα καφενεία της Αθήνας και της Αμοργού γιατί, όπως λέει, αγαπάει την κοινωνικότητα και την παρέα.
ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΗΣ
Ο άνθρωπος που βίωσε μέσα του την καλλιέργεια της γης ως ένα συνεχές εγχείρημα δημιουργίας και παραγωγικότητας, είναι ο Παπαγιάννης από τη Σίφνο. Από τότε που θυμάται τον εαυτό του ασχολείται με τη γη και περιγράφει τη σχέση αυτή ως πόνο, ταλαιπωρία και αγάπη.