Με τα δυο της χέρια καθαρίζει σήμερα στα 83 της 500 κιλά μαστίχα κάθε χειμώνα, μέχρι να μείνει απ’ αυτά μόνο «διαμάντι».
«Τα λεφτά για να βγούνε έχουν αγωνία» και αυτή η σκέψη την κράτησε για εικοσιπέντε ολόκληρα χρόνια μακριά από την πατρίδα της, την Χίο.
Στην Αθήνα δούλεψε όλα αυτά τα χρόνια αδιάλειπτα μες στο «Δρομοκαΐτειο». Η πόλη ήταν για εκείνη ένας νέος ορίζοντας, όμως όλος της ο κόσμος ήταν πάντα στο νησί.
