«Γιατί να τα χιλιάσω;» Δεν βρίσκει στα χρόνια που μετράει το νόημα της ζωής ο κύριος Θωμάς. Είχε από μικρός το βάρος της οικογένειας, και από τα 10 του έκανε όποια δουλειά μπορούσε, για χρήματα ή για ανταλλαγή. Κατέληξε σαγματοποιός, έφτιαχνε πέταλα από λαμαρίνες, δεν είχαν αμάξια τότε, και γι αυτό ήταν απαραίτητος.
Η δεύτερη ταυτότητά του είναι αυτή που καμαρώνει. Ζωοδόχος γι αυτόν είναι η συλλογή του από λαογραφικά αντικείμενα, που σήμερα βρίσκονται σε ένα κοντέινερ. Κάποτε όμως, ο κύριος Θωμάς την εξέθετε σε ένα μουσείο που έχει φτιάξει.
Είναι ένας άνθρωπος που μέσα από την απλή του καθημερινότητα, κρατά αθόρυβα ζωντανή την παράδοση του τόπου του, ενώ παράλληλα κλείνει τον κύκλο ενός επαγγέλματος, ως ο τελευταίος σαγματοποιός της Χίου.
