Ο κυριος Δημητρης γεννήθηκε το 1922. Όλη την ζωή του την έχει περάσει στο νησί του, την Κύθνο. Δύσκολη ζωή γεμάτη δυσκολίες αλλα πολλή αγάπη για τον τόπο του.
Στα 15 του ξεκίνησε δουλειά στα ορυχεία , δούλεψε σε όλες τις γαλαρίες, αναστενάζει όποτε τα θυμάται «Φόβος και τρόμος παιδάκι μου».
Σκέφτεται με πόνο καρδίας το 1940. Πείνα και εξαθλίωση. Θυμάται να κρύβουν το κρέας στα κόπρανα των κατσικιών για να μην τους το πάρουν οι Ιταλοί.
Πλέον δεν ακούει και η γυναίκα του στα 93 της είναι σε χρόνιο κώμα.
Όταν τον ρώτησα τι νοσταλγεί από την ζωή του, εκείνος κοίταξε αντανακλαστικά στο διπλανό δωμάτιο την γυναίκα του . Αυτή η κίνηση ήταν η απάντησή του.
Μετά από μεγάλη παύση στην κουβέντα μας, με κοιτάει και μου λέει “Κρίμα, ξεπουλήθηκαν όλα”.
