Ο 82 ετών σήμερα Ιούλιος Θυμαρίτης, μεγάλος θαυμαστής και εραστής της θάλασσας, υπήρξε από τα επτά του κιόλας χρόνια ψαράς. Θυμάται το 1952 να πηγαίνει για ψάρεμα με τον πατέρα του και έναν κύριο. Αυτός ο κύριος άρχισε να μαγειρεύει σε μια σπηλιά με αυτοσχέδια φωτιά πάνω σε πέτρες κάτι χειροποίητα μακαρόνια που συνόδευαν περήφανες οι φρέσκιες ντομάτες από το περιβόλι παρέα με τριμμένη μανούρα Σίφνου. Κι αυτός ο κύριος ήταν ο περίφημος κατόπιν Τσελεμεντές! Όσον αφορά στην εξωτερική του εμφάνιση έντονο είναι το μουστάκι του και τα καταγάλανα μάτια του που έκλεψαν από τον ουρανό τις πιο βαθιές του προσδοκίες, ενώ τον εσωτερικό του κόσμο κοσμούν ευγένεια και στωική αταραξία.
Ανέκαθεν τον γοήτευε η ηρεμία, η κατανόηση μεταξύ των ανθρώπων κι ο σεβασμός. Πλέον λέει πως ντρέπεται ακόμη και να δει τηλεόραση με όλα όσα λένε. Υπήρξε εργένης που πιθανόν απόλαυσε τα προτερήματα της μοναχικής ζωής, μα τώρα, όπως λέει, αισθάνεται μοναξιά. Η θάλασσα και το ψάρεμα είναι κυριολεκτικά και μεταφορικά ολόκληρη η ζωή του και μόνο για δύο μήνες έφυγε ως ναύτης από το νησί. Όμως δεν ήθελε να μείνει μακριά από τη βάρκα κι από την αλιευτική του εμπειρία στον τόπο του κι ήρθε ξανά στη Σίφνο του. Κι έτσι, ο μοναχικός και ηπίων τόνων αλιέας με τα θαυμαστά μάτια ομορφαίνει με την παρουσία του τη γενέτειρά του.
Κείμενο: Αγγελική Ιλιοπούλου
