Κάποιες φορές ένα στιγμιαίο συναίσθημα αρκεί για να καθορίσει το μέλλον σου, την ταυτότητά σου. Τρανταχτό παράδειγμα η Μαίρη Κουκουλέ, πίσω στο φθινόπωρο του ‘83 ψάχνοντας για σπίτι σε όλο το Αιγαίο, έτυχε και πέρασε από την Αστυπάλαια, και όταν ανέβηκε στο κάστρο είδε στα χαμηλά ένα σπίτι με κήπο, κάτι ένιωσε, και βρήκε την Ιθάκη της.
Από τότε το νησί και το σπίτι αυτό φιλοξενούν τα γλέντια της. Γλέντια στις παραλίες, γλέντια στις αυλές, στα μαγαζιά και στα σπίτια. Συγγραφέας στο επάγγελμα, τη ζωή της τη μοίρασε στο Παρίσι – γενιά του Μάη του 68’- , και στην Αστυπάλαια, όπου κρατάει ζωντανή μέχρι και σήμερα την κουλτούρα που ζούσε στις δεκαετίες του ‘80 και του ‘90, όταν την πρωτογνώρισε.
Αν ένα πράγμα κρατάει κανείς από τις ιστορίες της είναι ο έρωτας. Έρωτας για τη ζωή, έρωτας για τον άνθρωπο, έρωτας για την Αστυπάλαια.
Κείμενο: Θέμιδα
