Άνθρωποι που έχουν βιώσει τον φόβο και τη φρίκη, όμως έχουν σωθεί και ως αντάλλαγμα γίνονται χρήσιμοι, δεν έχουν παρά μία θέση στον ουρανό, ν’ αστράφτει η μορφή τους. Έτσι και η ουράνια Ουρανία από το Διδυμότειχο, που ζώντας ως παιδί τον φόβο της αρπαγής της από τους αντάρτες κρύφτηκε μέσα στη νύχτα και είδε την μεγαλύτερη αδελφή της να τους πείθει να την αφήσουν, ως υπεύθυνη για τα έξι μικρότερά της αδέλφια. Σε μια πικρή περίοδο που η χώρα αιμορραγεί από τον αλληλοσπαραγμό του εμφυλίου, θα βρεθεί στις Παιδουπόλεις της Ρόδου για να σωθεί από την βαρβαρότητα των καιρών και θα καταλήξει νηπιαγωγός στη Σαμοθράκη.
Εκεί όπου η φύση και η ομορφιά διδάσκουν απλότητα, η ίδια θα διδάξει ακούραστα τις παιδικές ψυχές ευγένεια και σεβασμό, σμιλεύοντας το απαλό ακόμα υλικό τους με τρυφερότητα. Ευγνώμων ακόμη για τη σωτήρια έκβαση της τύχης της στη Ρόδο, όπου ο φόβος που την είχε κατοικήσει έφυγε μακριά, σήμερα, στα 88 της χρόνια, αναπολεί τις αγνές εποχές. Σήμερα η Ουρανία με το ουράνιο έργο ζει στο σπίτι της στην Αλεξανδρούπολη αλλά κι ενίοτε σε έναν παραθαλάσσιο και κατάφυτο από πλατάνια χώρο φιλοξενίας που δημιούργησε τη δεκαετία του 1980.
