Η Φανή Πρασίνου γεννήθηκε στην Καλοταρίτισσα της Δονούσας, όπου και μένει εδώ και 91 χρόνια. Θυμάται στον πόλεμο του ‘40 την επίταξη των ζώων για να προσφέρουν εκείνα τις υπηρεσίες τους στο Μέτωπο και το γεγονός πως τα έκρυβαν από τους Ιταλούς. Παρά τις δυσκολίες των καιρών που βίωσε, έμεινε ατρόμητη, δραστήρια κι αυτόνομη. Ποτέ δεν ένιωσε μεγάλο φόβο, ούτε και της έλλειψε κάτι και πάντα είχε και έχει ακόμη τον τρόπο να είναι πλήρης, είτε δουλεύοντας στα χωράφια και παίρνοντας από τη γη τα εδέσματά της, είτε σφάζοντας ένα ζώο, είτε με τα ψαράκια που της φέρνουν.
Μέχρι και το 2000 δεν υπήρχε δρόμος στο χωριό και όλα τα έκανε με το γαϊδουράκι της. «Τότε είχαμε τα γαϊδούρια και καθόμασταν πάνω σαν τους πασάδες, τώρα με τα αμάξια δεν το ευχαριστιέμαι», λέει περιφρονώντας την εξέλιξη. Η εκπληκτική της φράση «εγώ κουμαντάρω τον εαυτό μου», αναδεικνύει ένα πολύ δυναμικό πρόσωπο, μια γυναίκα που πρέπει να ήταν πολύ μπροστά για την εποχή της, ανεξάρτητη κι απτόητη, παρά τις όποιες συγκυρίες και συνθήκες, ίσως και από τις παλαιότερες φεμινίστριες εν αγνοία της.
