You are currently viewing ΜΑΤΘΑΙΟΣ ΜΕΛΙΑΝΟΣ

ΜΑΤΘΑΙΟΣ ΜΕΛΙΑΝΟΣ

    ΤΟΠΟΘΕΣΙΑ:

Το πλατύ χαμόγελο του Ματθαίου Μελιανού παραπέμπει στην αθωότητα μα και στην παιδική επινοητικότητα που θρέφει σκανδαλιές. Αυτός, που έμελλε να γίνει δήμαρχος της Πάτμου την τετραετία 1999-2002, όταν ήταν μικρός μετά το σχολείο βοσκούσε και άρμεγε κατσικούλες μαζί με την αδελφούλα του. Τα όμορφα αυτά ζωάκια ξεδιψούσαν τα μικρά παιδιά που θήλαζαν εναλλάξ κατευθείαν από τους μαστούς τους. Και φέρνοντας στη μητέρα τους αισθητά λιγότερο γάλα, καθώς το είχαν πιει, εκείνη τα μάλωνε θεωρώντας πως τους είχε χυθεί κατά τη μεταφορά του.

Βρήκαν όμως και τον τρόπο να απολαύσουν αυγά, τα οποία πήγαιναν στον μπακάλη για να τους δώσει ρύζι. Το ζωηρό του μυαλό σκάρωσε μια τούμπα, ότι δήθεν έπεσαν και έσπασαν τα αυγά, κι ωσάν άλλος καρακατσάνης, τα έφαγε μαζί με την αδελφή του. Αλλά και τα χαρούπια και τους σκληρούς καρπούς που έπαιρναν μαζί τους στο σχολείο, τα φύτευαν και τα έβρεχαν για να μαλακώσουν κι ύστερα να τα φάνε. Κι όταν δεν είχαν νερό, ουρούσαν στο χώμα ώστε να μαλακώσουν έπειτα από δύο μέρες.

Ο Ματθαίος Μελιανός θυμάται τους Άγγλους να πετούν με αεροπλάνα φυστικοβούτυρο και ρύζι και τους κατοίκους του νησιού να τρέχουν να πάρουν ό,τι προλάβουν. Θυμάται, ακόμη, τον εαυτό του 10 χρόνων να υποδέχεται τα οστά του ιδρυτή της Φιλικής Εταιρείας Ξάνθου με σοροκάδα έντασης εννέα μποφόρ. Και μνήμων της ανταλλακτικής οικονομίας, θυμάται πως η μητέρα του για ένα κομμάτι αλατζά (βαμβακερό ύφασμα) και προκειμένου να ράψει με αυτόν ένα μαντηλάκι, μία τσάντα και εσώρουχα, αντάλλαξε τα σταμνάκια που είχε φτιάξει ο ίδιος με την αδελφή του. Η στεναχώρια των παιδιών ήταν τόση, που έκανε τη μητέρα τους να αγοράσει ξανά τα σταμνάκια, που ακόμη και σήμερα δεσπόζουν ενθύμια της παιδικής του βλέψης.

Σήμερα ο Ματθαίος Μελιανός γνωρίζει τα πάντα και τους πάντες σχετικά με το νησί και την ιστορία του και δύναται να σε ξεναγήσει κάνοντας παράλληλα ένα πολύ ευχάριστο και εύληπτο μάθημα ιστορίας. Είναι ο άνθρωπος που έκανε τη δυσκολία κινητήριο μοχλό χαράς και αισιοδοξίας. Είναι ο άνθρωπος που βγαίνοντας νικητής από τη δική του ιστορία, έκανε την ιστορία αγαπημένο του τομέα μελέτης.